zondag 19 augustus 2012

vakantie in het kwadraat

Hadden we het in onze vakantieweek in juli niet echt getroffen met het weer, dan hebben we het nu dubbel en dik teruggekregen. Twee weken geleden een weekendje Amsterdam bezocht in het beste citytripweer (beetje zon, beetje wolken, klein buitje maar). Hummeltje kon lekker bij ons thuis blijven met de opa (en allerlei dingen doen die grootouders doen met kleinkinderen), en wij konden even helemaal ontspannen. Dat de gay  parade net dat weekend plaatsvond, bleek uiteindelijk nog een extra sfeerbrenger. 
En deze week mochten wij, samen met een engeltjehummeltje, naar zee. Wet telden maar twee moeilijke momenten (en dan nog met geldige reden die wij niet meteen begrepen) en voor de rest had ik twee heerlijke ventjes aan mijn zijde. Zon (net genoeg), zee, strand, wandelingen en een stralend peutertje op ontdekking. Moet het gezegd dat ik heb genoten? De foto's tonen het niet meteen, maar hummeltje was zonder twijfel de actiefste peuter die ik heb gezien. Hij heeft ontelbare keren de golven achterna gerend. In de zee, uit de zee, in de zee, uit de zee, en nog eens. Hij heeft de zee ondersteboven gekeerd: Op zijn poep, op zijn buik, op zijn beentjes en met zijn handen. Zo'n kleintje leert je weer genieten. Het plaatje klopt. 



(Amsterdam)



zondag 12 augustus 2012

twee jaar en een beetje

en alle clichés op een rij. Testen, zijn wil doordrijven, niet goed eten (of enkel eten wat hij wil), als een kip zonder kop rondlopen, blijven gaan, je uitlachen zelfs, enzovoort enzovoort. Maar niet altijd. Soms is hij rustig en speelt hij heel mooi, vooral als hij buiten mag. Meestal als andere mensen hier zijn, dan is hij een schatje. Makkelijk, dat wel. Maar niemand begrijpt waarom ik toch zo moe kan zijn, en hem gewoon eens een paar dagen zou willen veranderen in een muurbloempje.