woensdag 31 augustus 2016

De tijd van toen

Ongeveer dertig jaar geleden vertrok ik begin september naar het eerste leerjaar. Hoe die dag verliep, kan ik me in de verste verte niet meer voorstellen, maar ik had wél een droom van een boekentas bij me. Niet dat ik dat toén al besefte. Pas later begreep ik dat dit een uniek stuk zou worden, dat de tand des tijds behoorlijk goed zou doorstaan. De lederen boekentas, gekregen van oma en opa, bewaarde ik al die tijd. En ik sprak het niet uit, maar ergens leefde de hoop dat de tas ooit zou gebruikt worden door een klein bijzonder wezentje dat zijn of haar eerste stapjes zou zetten op weg naar een eerste leerjaar. 
En zo zal geschieden. Morgen zal onze kleine man de boekentas op zijn rug dragen - want ik liet speciaal riempjes op de rug monteren, zodat hij makkelijk mee kan op de fiets. Niemand zal zien dat het oorspronkelijk de tas van een meisje was, en de stofjes moeten ervoor zorgen dat er een extra hippe factor in de boekentas zit. 
Hummeltje zal net als ik toen, helemaal niet beseffen welke geschiedenis hij met zich meedraagt. Maar ik zal denken aan de tijd van toen. En met grote trots mijn hand reiken en lossen.   




vrijdag 12 augustus 2016

Zonnebloemen en lavendel

De laatste boodschappen staan op mijn lijstje. Koffers zijn gepakt. Speelgoed staat klaar. Leesboeken en de knutselflow zitten in de tas. Eten is voorzien. De katjes gaan op en top verzorgd en verwend worden, en Hummeltje is terug fit. Mijn 'mind' staat op 'slow', mijn huid op zon en mijn hart op ons drietjes. Laat de zonnebloemen en lavendel maar komen, zwembaden en zelfs camping-supermarkten. Wij zijn er  klaar voor!



dinsdag 9 augustus 2016

Mandjes van vilt

De knutselflow kwam aan het begin van de vakantie binnenwaaien, en is nog steeds present. En ik geniet ervan. De speelkamer is inmiddels ingericht en moet enkel nog opgesmukt worden met muurstickers, bordverf en stopcontact-schilderijtjes. Mijn knutselhoekje is helemaal af en ziet er precies uit zoals ik het zou dromen. En de slaapkamer van Hummeltje is klaar om aangepakt te worden, nu B. het stugge behangpapier vakkundig kwam verwijderen. Ik kan niet wachten om het huis aan een fotoronde te onderwerpen om de resultaten te laten zien.

Omdat ik tijdens de chemosessie gemakkelijk 8 uren aan draadjes verbonden ben, besloot ik ook daar het knutselen te hernemen. Het helpt me trouwens om niet in moeheid weg te zakken. Ik had nog rollen vilt liggen, waar ik niet meteen ideeën meer voor had. Tot ik op pinterest een methode zag om met vilt eenvoudig dingetjes te maken. Het werden drie kleurrijke mandjes voor op de speelkamer. Ik knipte hiervoor het vilt in 'doosvorm'. Vervolgens prikte ik met de ziekenhuis-perforator (die groter was dan de mijne) gaatjes in het vilt. Het duurde even tot ik doorhad hoe ik deze mooi regelmatig kon aanbrengen, maar uiteindelijk had ik het proces beet. En dan moest ik enkel nog het garen dat ik ooit in de Zeeman kocht, door de gaatjes rijgen. Ik probeerde rechte steken en kruisjessteken, en vond uiteindelijk deze laatste het meest rustig ogen. Ik ben alvast blij met het resultaat én met de snelheid van dit project. Ik denk zelfs dat ik mezelf nog een grijs stukje vilt ga aanschaffen om de pinterest-pantoffels uit te proberen. Het is gewoon zo heerlijk eenvoudig. 

Intussen ontdekte ik ook dat je ontzettend veel kan maken met kurk. Het past mooi in elk interieur en is tegelijk mooi en praktisch. De ideeënmolen in mijn hoofd draait bijgevolg weer op volle kracht. En zo blijven we bezig. 





zondag 7 augustus 2016

Trouwen - anders

Wij mochten woensdag naar een origineel trouwfeest. Het soort van 'origineel' waarvan het je verbaast dat je het nog niet eerder zag of hoorde.  Het bruidspaar voorzag een trouwfestival op (makkelijke) harde ondergrond (een speelplaats), inclusief dranktent, eetkraampjes, zittenten, een muziek- en dansplek en zelfs een sigarentent.  Ook viparmbandjes en tal van leuke details waren voorzien. Kartonnen bordjes, bekers, bestek en toebehoren lagen in paraplu's, in hang en andere opbergers, die ik me net nu niet meer kan herinneren. Bij dit feest moest je niet op je plek blijven zitten. Als je wilde eten en drinken, moest je zelfs van je stoel af, en dat maakte het zoveel minder statisch dan vele andere feesten. Jaja, ik was fan. Al zal ik bij het dansgedeelte nooit uit de bol gaan, en blijf ik vragen hebben bij een openingsdans (intiem dansen, wie dat nu graag in het midden van al die blikken?). Dat de feestelijkheden al in de namiddag begonnen, en wij moe maar voldaan al om 23 uur naar huis konden, was (zeker voor mij) ook goed meegenomen. Voor herhaling vatbaar dus. Wie wil er binnenkort eens trouwen?