Het is 1u 's nachts. Ik hoor helemaal niet hier te zitten, en toch. Ik ben te onrustig om de slaap te vatten. Honderden gedachten overspoelen me. Maar eentje springt eruit. De gedachten dat ik het niet in de hand heb gehad. Dat ik de voorbije tijd gevlucht ben. Gevlucht van mezelf en mijn 'toestand'. Altijd weg. Fysiek of in gedachten. Leuk was het wel, dat ongebreideld doen waar ik zin in heb. Honderduit genieten en op haast elke uitnodiging ingaan. Maar ik heb een gezin. Ik heb een man en pleegzoon uit de duizend-miljoen. Ik heb een huis waar ik nauwelijk nog écht in 'woon'. Het is alsof ik vannacht word teruggezogen naar de essentie. Het klopt wel dat ik wil genieten van elk moment. En dat ik dat mag - vind ik. Maar is genieten gelijk aan 'alles doen wat je wil'? 'Alles kopen wat je wil'? Op dit ogenblik denk ik het niet.
Het weekendje Kopenhagen dat ik gepland heb met manlief en een vriendin, voelt wel nog helemaal ok. Het is iets dat op een of andere manier bij ons hoort. Het plaatje klopt. Maar moet ik einde december met vriendinnen naar Londen? Het leek me sprankelend, zo vier dames in een jeugdherberg met een kantje af. Los van de mannen tussen jingle bells en kerstlichtjes. Of hoor ik die dagen hier thuis te zijn. Knutselen met Hummeltje. Kerstslingers maken. Hertjes verven om het huis mee te versieren. Cadeautjes knutselen en inpakken. Chocomelk drinken bij de haard. Allemaal samen wandelen in de kou met dikke jassen, mutsen, een sjaal en (hopelijk) handschoenen gemaakt van een oude trui. Opwarmen in het cafeetje om de hoek. Kerstlichtjes hangen en kaarsen verdelen over de tafel. Speculaaskoek maken en marsepein. En melige cd's draaien, de hele dag lang. Duizenden dingen maken die ik al zolang in gedachten heb, en niet de halve ikea leegkopen. (ik ga daar morgen naartoe - nog steeds, zelfs na dit betoog).
Ach. Om 1 u 's nachts is filosoferen zo gek nog niet.
(update) Er was nog een nachtelijk filosoof. Eentje die zich niet zo best voelde. Het wordt dus een mams-Hummeltje-dagje. Geen Ikea vandaag. Alsof het zo moest zijn.
(update) Er was nog een nachtelijk filosoof. Eentje die zich niet zo best voelde. Het wordt dus een mams-Hummeltje-dagje. Geen Ikea vandaag. Alsof het zo moest zijn.