donderdag 21 november 2013

Always look on the bright side

Veel thuiszitten, het heeft ook zo zijn voordelen. Je kan heerlijk lunchen. Kokerellen en een zomerse pasta met citroen, pijnboompitten, courgette en garnalen bereiden. Zomaar tussendoor een sapje maken. Wat spelen met foto's die je ooit maakte. En muziekpartituren sorteren om daarna te kunnen repeteren. 



Toals met zalm, flinterdunnen schijfjes tomaat, bieslook, geitenkaas en een klein toefje honing, op een bord van de kringloopwinkel. 


Sapje van bosvruchten, banaan en appelsiensap.


Mijn kleinste petekindje. Is ze geen popje?


Op mijn oefenlijst: Come away with me, Don't know why (beide Norah Jones), Martha (Tom Waits) en Gymnopédie No 1 (Erik Satie - zeker eens opzoeken, zoooo mooi!)


dinsdag 19 november 2013

Voilá, de wekelijkse portie ondersteunende eiwitten (cetuximab) zijn weer geïnjecteerd. Ik kan weer lekker uitblinken in roodheid, droge huid, kloofjes en andere lichte kwaaltjes. Ze zijn er. Ze irriteren me gelukkig maar nu en dan – vooral wanneer ik in de spiegel kijk, of kleine dingetjes wil vast- of losknopen. Of wanneer ik ’s morgens de koude zalf op mijn heupen moet smeren. Bah, zo koud! Je zou dat moeten kunnen voorverwarmen…
Maar goed, de stof is weer binnen en kan haar werk doen. Dat hopen we toch. Ik moet hiervoor een tweetal uren in het ziekenhuis blijven. Maar met de behoorlijke verplaatsing ben ik toch een hele dag weg van huis. Vervelend, zou je denken, maar dat valt best mee. Alleen 's avonds is het wat moeilijker omdat ik intussen gewoon ben om heel rustig te koken. Op dinsdag zit dat er niet in. Maar goed, ik besef dat voor de meeste mensen rustig koken altijd een illusie is. Dus laten we daar maar niet teveel mee inzitten.

Ik heb me trouwens best wel vermaakt vandaag. Ik verjaar binnenkort – jaja, ik verjaar! Nu had ik daar dit jaar toch wel op gerekend hoor. Volgend jaar mag het uitbundiger gevierd. Dan vind ik het een overwinning. Maar dus, ik verjaar. En wij – dat is manlief en ik – vinden dat een prima reden om nog eens lekker (lees uitgebreid en verfijnd) te gaan eten. Dus heb ik menig menukaart online bestudeerd. Best wel ironisch, als ik er zo over nadenk. Een chemopatiënt wordt meestal toch geassocieerd met niet eten, weinig eten, weinig smaak en meer van dat. Niet bij mij hoor. Ik eet veel, met smaak, en zit zowaar in een receptenobsessie. Misschien wel wat overcompensatie, en vooral veroorzaakt door mijn uitgesproken goestingen. Maar dat zal mij worst wezen. Of vis, want heb ik nog altijd liever.



dinsdag 12 november 2013

Huisje, tuintje, boompje

Ik hou van mooie interieurs. Ik weet niet precies waar de liefde is ontstaan, maar ik weet wel dat ik mijn ouderlijk huis absoluut niet mooi ingericht vond en er zo mijn eigen idee over had. En in mijn studententijd (je wil niet weten hoeveel jaren dat geleden is) liet ik ooit twee jongemannen met een kast over straat lopen, naar mijn kot. 't Is zo'n roodhouten kast met slanke pootjes, waarbij het oude nachttafeltje van manlief (ik vermoed, net als manlief uit de jaren '70)  perfect past. Beide kastjes moeten na een schuurbeurt nog een plaats krijgen in onze vernieuwde bovenverdieping. Iets voor binnenkort.
Ik hou dus van mooie interieurs, en wil er graag zelf een. Daarom doe ik massa's inspiratie op in woonboekjes, op het net en bij mensen thuis. (onder dit bericht heb ik geprobeerd een opsomming te geven, die nooit volledig kan zijn). Ik vorm dan ideeën in mijn hoofd, foto's bijna, die ik ooit in het echt wil verwezenlijken. Soms wordt de foto werkelijkheid. Soms miskijk ik me toch. Maar de laatste jaren wil het wel lukken, vind ik zelf, in alle bescheidenheid. Ons huis heeft niet echt één stijl, lijkt me. Wat Scandinavisch, met een vleugje romantiek ofzo? 
Op dit ogenblik worden de gang en de bovenverdieping (die een soort multifunctionele gezellige living-/kantoorruimte met plaats voor muziek en logés moet worden) aangepakt. De traphal werd behangen met een behang uit het 'Scandinavian book'. 





En het kastje waar ik verliefd op werd, mocht eindelijk de garage verlaten. 



Kaartjes van Dille & Kamille, Ikea, Plint.nl, Action, VLinders in de buik, Oktoberdots en Hema


Ooit moet het nog naar de linkermuur verplaatst worden. De muren zelf willen we lichter verven. Een soort lichtblauw-grijs-groen-achtig. Zou dat iets zijn? 
Rechts komt dan een schoenen-aandoen-en-wegzet-plek, waar liefst ook nog een handtas kan rondslingeren, een spiegel boven kan hangen en een bloempje opgezet kan worden. Zoiets, dacht ik, maar ik heb er niet de gevraagde 4000 euro voor over (de zotten). 


 Modulair dressoir Cees Braakman 1950


Een leuk alternatief vonden we dit: een soort meccano-kastje van Qubing (http://www.qubing-shop.nl/). Alleen al het idee maakt me vrolijk. We maken dan een opstelling met een hoog stuk en een lagere 'bank'. Welke kleuren zouden we kiezen?



Ook Hummeltje zijn kamer werd aangepakt. De kamer leek zo smal in de vorige opstelling, en daarom werden kasten en zijn bed verplaatst. Zo heeft manlief ook wat meer maoevreerruimte. Autootjes tegen de muur moeten de kamer stoerder maken, en het stoeltje kocht ik omdat het me aan vroeger deed denken. Ik weet alleen niet meer of wij nu zo'n stoeltje hadden, of mijn oma? Of nog iemand anders? Omdat mijn mama niets heeft bijgehouden, heb ik het dan maar op een vintagesite gekocht.




Koffer is een erfstukvan mijn oma, magneetstrip is de messenhouder van Ikea, stoeltje van een van hieronder genoemde vintage sites, en stickers ook van een website waarvan ik de naam vergeten ben, ahum. 


In de living maakte ik eindelijk onze fotowand terug. Ik hou van kunstige foto's, maar toch kozen we hier voor gewone familiefoto's (die ik hier om privacyredenen van Hummeltje niet kan tonen) en een vleugje poëzie. Veel gezelliger. De kunst kan straks naar boven. 




Stef Bos. 
Of wie het zo to the point en toch zo eenvoudig kan zeggen. 
Ik hou van zijn teksten. Dit fragment sierde de laatste pagina van het misboekje van onze trouw.


Ook in de gang word je met poëzie welkom geheten. Zei ik al dat ik van gedichten hou?




Uit een gedichtenmap van Plint.nl.


Tussen het interieurshoppen door geniet ik volop van mijn gezin. Hummeltje is geweldig! Geweldig druk ook. Geweldig opstandig soms ook. Maar een goed gesprek met onze begeleidster van pleegzorg bracht raad. Hummeltje is aan het hechten, en daar moeten we op ingaan. Niet zuchten dus wanneer hij ettelijke malen per nacht naast ons bed komt verifiëren of we er nog wel liggen. Hem ook niet verplichten met andere kindjes te spelen als hij gewoon lekker bij mij wil komen zitten. Wél grenzen blijven stellen. En zijn zelfbepalend gedrag proberen om te buigen naar iets positiefs. Dus ik ging aan de slag en maakte dagritmekaartjes. Wij bepalen het ritme, en hij dénkt dat hij het bepaalt. Hummeltje gelukkig. Wij gelukkig. 






Ik sluit graag af met de beloofde linken.


Waar ik regelmatig ga snuisteren: 


http://www.vtwonen.nl/
http://www.101woonideeen.nl/
http://kijkjeinmijnhuis.nl
http://www.woonblog.be/
http://www.ikeafamily.be/
http://www.prettypegs.com/en/
http://lillelykke.blogspot.be
http://www.espoo.be/nl
http://www.bestwelhip.nl
http://www.old-basics.nl/
http://www.soekis.com
http://eu.fab.com
http://www.deens.nl/
http://www.dutchdesignyear.com
http://www.blendervintageshop.be/
http://www.fashionforhome.nl/
http://www.dekringwinkel.be


Waar ik nog in wil snuisteren:

- Het woonboek, van de makers van de woonblog.

- Het boek van 'Rok en Rol'