Die dag in 2011

7 oktober op papier. 6 oktober, rond 17 uur,  in onze armen. Daar stonden we dan, met een glimlachend jongetje, niet goed wetend wat we daar nu allemaal mee moesten aanvangen. Behalve hem vastpakken, koesteren,  bewonderen, en - uiteraard -  zijn verzorging nauwgezet volgens schema overnemen. Ik word er vandaag door overvallen, door de emoties van die dag. De voorbije maanden waren vaak erg zwaar. Voor hem en voor ons. Maar de essentie blijft dezelfde. Hij heeft ons veroverd, met hart en ziel. En ik kan alleen maar hopen dat ik hem nog lang mag gidsen, knuffelen, bijsturen. Liefhebben.