ontwaken met carnaval

Na een weekje zetelhangen, heb ik vandaag een actiever dagje verdiend, vind ik zelf. Zodadelijk vertrek ik naar de nieuwe school van Hummeltje (inmiddels natuurlijk niet meer zo nieuw, want het schooljaar is meer dan halfweg), en ga ik helpen om de kindjes klaar te maken voor de stoet. Het worden houthakkers, timmermannen en nog een werkman, maar welke ontglipt me net. Ook de mama's en mamsjes moeten verkleed zijn: een te grote jeans, logge wandelschoenen en een geruiten hemd van manlief moeten me omtoveren tot stoere houthakker. 

Na de stoet mag ik thuis alles klaarzetten voor een clean-kookavondje met vriendinnen. Ik ga hen onderdompelen in de wereld van verrassende slaatjes (ik koos voor een rosbief-slaatje, carne-vale ten spijt) en koekjes met natuurlijke suikers. En dan heb ik misschien nog nét voldoende koffie-snoepjes over voor het dineetje van morgenavond. Jazeker, er zijn heel wat etentjes geboekt ten huize hummeltje.   Maar ik kan het gebruiken. Door de laatste chemo - die mijn darmen tot overuren heeft gedwongen - heb ik nauwelijks gegeten, om mijn maag vrij te houden voor zoveel mogelijk vocht. Zo slaagde ik er tot nu toe in om extra baxters (en dus een opname) te vermijden. Yes!

Nu dus wat bij-boefen (vergeef me de uitdrukking, maar het is écht wel zo), en dan kunnen we volgende week genieten van een weekje hummeltje en ik, en 's avonds manlief erbij. 

Ik heb jullie nog een nieuwjaarsmenu beloofd. De foto's staan klaar, maar door mijn menuutjes op te ruimen, ben ik de recepten kwijt geraakt. Zo gaat dat hier: als ik opruim, vind ik niets meer terug. Je zou denken dat ik daar mijn les wel uit heb geleerd :-)

En ik mag ook uitkijken naar een kleine opfrissing van onze keuken. En, geloof het of niet, de toiletruimte is ook bijna klaar. Aanmoedigingen zijn welkom :-). Dan beloon ik met de foto's.

(een ontwakende, happy mams vandaag)