zondag 16 oktober 2016

Drieënnegentig





Als we niet beter wisten, zouden we denken dat ik goede genen heb. Mijn ene bomma mocht ooit 91 kaarsjes uitblazen (al hielden we het bij drie - we wilden niet dat het haar laatste inspanning zou zijn). En deze maand mochten we de 93ste verjaardag van de andere oma vieren.  Op zich al heel speciaal. Maar als die oma dan ook tijdens het hele feest zit te stralen, en de gesprekken actief mee probeert te volgen, dan vergeten we, net als zij, dat ze haar vragen tien keer stelde. Of dat ze de groei van de achterkleinkinderen niet meer kon volgen. Nee, dan genieten we gewoon van haar. En dan teren we nog dagen op het goede gevoel. Zonder veel tekst. Sommige dingen moet je niet in woorden proberen te vatten. 


Het pre-feest, op de verjaardag zelf, 2 oktober. 
Met de familie die ver weg woont, maar dicht bij haar.De foto's van het feest van gisteren zijn nog niet verwerkt... Maar ze zag er écht minstens even stralend uit, onze oma. 

Zo ziet een familiefeest eruit bij mijn tantes gezin, waar ze veel houden en genieten van de natuur. 
(Ikzelf was lui, en genoot van de foto's en de verhalen, en een 'gerookt' Hummeltje)



Herfst = kastanjes poffen

Klaar voor het feest. 


Inpakpapier van de hand van Hummeltje.







Geen opmerkingen:

Een reactie posten