dinsdag 11 oktober 2011

mams en paps

Met enige fierheid schrijft hier 'mams'. Een trotse mams dus,  een mams vol liefde, een mams die nog meer verliefd is op paps, en op hun hummeltje. Een mams die hoopt een veilig plekje te kunnen geven. Rust en liefde.  Een mams die haar wereld ziet veranderen, zoals dat naar het schijnt ook met mama's gebeurt. Het kan oh zo vermoeiend zijn. Maar die ene glimlach, dat ene stapje, dat ene woordje, die eerste blik als hij wakker wordt, geven de nodige energie en nog zoveel meer. (Soms ook niet natuurlijk, laten we even eerlijk blijven. En dan is mams ongerust en zoekend. Gefrustreerd soms ook).
Hij woont nu hier, in O. Hij zal zijn nieuwe dorp leren kennen, onze buren, onze vrienden en familie, poes A, de winkels, de straten, de geuren en geluiden. Hij neemt alles in zich op. Als we gaan wandelen, kijkt hij voortdurend in het rond, roept ('kijk!') en wijst. Houden van de wereld. Daar gaan we voor.

5 opmerkingen: