"AntiKanker, een nieuwe levensstijl". Een boek van Dr. David Servan - Schreiber. Het boek kruiste zomaar uit het niets mijn pad in de plaatselijke biowinkel. Het k-woord deed me huiveren, maar toch durfde ik het aan en nam ik het mee. Onaangeroerd bleef het een maandje liggen tot ik besloot om de kat de bel aan te binden en het nog maar eens onder ogen te zien. In kleine beetjes lees ik het nu. Alleen overdag, en enkel tot de angst me bekruipt. Dan leg ik het weer weg. Maar ik haalde er al heel veel uit. Een nieuwe levensstijl, die ik eigenlijk al heel lang bewonder en nastreef, maar waarvoor ik nooit eerder de eerste stap zette. Nu leek het plots te lukken. Zomaar. Alsof het puzzelstukje op het juiste moment haar plaats vond. Het boek geeft een aantal tips over levenswijze en voeding, op basis van een wetenschappelijk onderzoek, uitgevoerd door de schrijver zelf, een dokter. Vele dingen wist ik al langer, maar het wilde nooit tot me doordringen. Nu dus wel. Aan het tweede deel van het boek - daar waar het precies over voeding gaat - ben ik nog niet toegekomen, maar ik haalde al enkele basisregels over voeding uit de andere hoofdstukken. Dé basis: geen suiker. Of toch geen suikers met een hoge glycemische index. En daar sta je dan als suiker-addict. En toch dacht ik ditmaal niet dat het niet haalbaar zou zijn. En plots smaakte dat stukje 100% bittere chocola dat al een eeuwigheid in mijn kast lag te wachten. En havermoutpap zonder zoete toevoegingen. Suiker, daar ontwen je best snel aan, blijkbaar. De hoofdpijn de eerste dagen krijg je er gratis bij, maar die verdwijnt ook weer. Goesting komt in de plaats, en dan moet je op zoek naar alternatieven. Niet zo eenvoudig. Ook voor overige maaltijden mis ik nog veel inspiratie.
Voor de andere voedingsadviezen verwijs ik naar het boek, want mijn veel te vereenvoudigde interpretaties zouden het boek geweld aan doen.
Het komt erop neer dat ik de komende maanden - en laten we hopen, jaren - anders zal koken, eten en leven. Zelf koekjes, smeersels en sapjes maken, regelmatig gewoon gaan wandelen, zonder speciaal doel, rustmomenten inbouwen, bewust ademhalen. Ik hoop dat het nog een deeltje van mezelf mag worden. Want dat krijg je natuurlijk ook met zo'n boek; het gevoel dat je alles tot nog toe verkeerd deed. En de boosheid dat geen arts je de andere richting uitwijst. En dat je té mainstream was om te luisteren naar je wijze zus. Maar ach. Daarover piekeren heeft geen zin. De toekomst telt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten