Ditjes en datjes

Er is alweer een tijdje niet veel bijzonders meer verschenen op mijn blog. Grote zus maakte zich bijna zorgen. Nergens voor nodig! Ik hou gewoon niet zo van berichten zonder duidelijke inhoud of thema. En ik ben de laatste tijd met zoveel dingen bezig, en met zo vaak niets, dat mijn dagen vooral bestaan uit kleine ditjes en datjes. Soms nam ik foto's. Vaak ook niet. En veel van de kleine dingen die ik deed, zijn zo onbenullig dat het de moeite niet is ze te onthouden of te benoemen. Maar ik genoot er telkens wel van. Een bloemlezing:

Dankzij Oontje (Oontje.blogspot.com) leerde ik dit boekje kennen.
Prachtige dessins om textiel mee op te fleuren.
De handleiding en werkwijze zijn wel minder eenvoudig dan gedacht.
Hopelijk kan ik dit binnenkort weerleggen en er volop mee aan de slag gaan. 

Swiet gaat eco 1. De bubbelfles mét filter.
Tuttert een beetje moeizaam, maar dat neem ik erbij.

Swiet gaat eco 2. Zo doen we dat graag. Deze onderzetter van Fermliving vind ik de max!
Zo mooi dat ik hem aan een haakje bij het fornuis wil hangen.

Piep! Een speeltuin ontdekt op wandelafstand van ons huis. En goedgekeurd!

"Wiiiijjjjjjj zijn bij de brandweer. Wiiiiiiijjjjjjj zijn bij de brandweer..."
Wij waren er ook, tijdens de opendeurdag.
En deze brandweerman had zijn handen vol met Hummeltje, geïnteresseerd in élk knopje.
Zo kennen we hem!

Spreekt voor zich. Het mocht stoer zijn.
Ik ga de zonnebril zeker nog vaker maken.
Ook leuk voor Hummeltje, lijkt me. 

Ik stond ook veel in de keuken de voorbije weken. Dat heb je als je niet met de auto of fiets mag rijden, en je hoogstens 500 meter kan wandelen (inmiddels is deze periode gelukkig gepasseerd en ben ik nog nauwelijks thuis te vinden)

Snelle abrikoos-kokoskoekjes. Dat klonk als muziek in de oren. Vooral het woordje 'snel' dan.   Ze waren trouwens ook snel op, en ik vergat een foto ervan te nemen. Manlief vond dat ze smaakten naar die zachte ronde koekjes van vroeger, waarbij een eetbaar papiertje rond één helft was geplakt (dat altijd los kwam). Kent iemand ze nog?

(http://voedzo.nl/recepten/supersnelle-abrikoos-kokoskoekjes-suikervrij-vegan/)

Ook mijn suikervrije kokosrotsjes doen het steeds goed. Ik hoef ze nooit te bewaren. Ze zijn op voor ze (terug) de frigo in kunnen. 

(http://www.eetspiratie.nl/2013/07/chocolade-kokosballetjes/)  

En dan was er vandaag nog het experiment met het pindakaasbrood. Dat wordt gemaakt van pindakaas, eitjes, beetje bakpoeder en beetje kokosolie. Poepsimpel. Beetje vreemde smaak aanvankelijk, maar best lekker, zeker met een ietsje zoet beleg. (bv suikervrije stroop). 

(http://www.gezondlevenmetpien.nl/pindakaasbrood-koolhydraatarm-lchf/)

De rauwe gevulde speculoos, die me naar Sinterklaasavonden bij de haard moest bombarderen, was minder geslaagd. Ik gebruikte teveel biologische speculaaskruiden. Deze zijn veel straffer dan de supermarkt-variant. In het recept werd er nochtans voor gewaarschuwd, maar dat ontgaat mij dan weer. Gevolg: veel te veel kaneelsmaak. Ongelooflijk zwaar, en de amandelspijs verdween in de kaneelsmaak. Maar met de juiste verhoudingen lijkt dit recept me super.  Wordt zeker vervolgd! 

(http://voedzo.nl/recepten/rauwe-gevulde-speculaas/)

En dan nam ik nog eens een kookboek van Pascale Naessens bij de hand. De buurvrouw had me een aubergine en pompoen uit de tuin bezorgd, en wees me op dit recept: een linzen-kikkererwten-aubergine-pompoenschotel. Er moeten ook nog ajuinen, tomaatjes en currypasta in. Met verse koriander erover smaakt het heerlijk! Ik vond het wel wat zwaar, maar lekker kruidig. Jammer dat er in de currypasta van de supermarkt suiker zit; dat wil ik liever niet, maar het was wat laat om naar de biowinkel te karren. Ik heb overigens maar de helft van de aangegeven hoeveelheid currypasta gebruikt, omdat ik al vaker heb gemerkt dat mevrouw Naessens heel sterke smaken niet schuwt. Ik heb het liever iets zachter. 

De komende dagen staan terug in het teken van naaien. Kussenslopen, een zakdoekdooshoes, een mandje, en eindelijk eens de truitjes voor Hummeltje en mezelf. Oh ja, en naar de Ikea gaan natuurlijk. Die uitstap werd een weekje verplaatst. Het lijstje ligt al lekker te pronken op mijn bureau, tralala. 

Om alvast in Scandinavische sferen te geraken, kijken we vanavond de finale van The Bridge II. Voor wie de serie niet kent: Kijken! Ook deel I! En kijk dan ook meteen naar The Killing I, II en III, en alle Borgen-reeksen. Best niet als je de volgende ochtend vroeg op moet, want stoppen met kijken, is moeilijk! 

Vi ses senere!