moeke

Ze schreef het al in mijn vriendjesalbum van het eerste leerjaar. 'Wat ik later worden wil'. Moeke. Moet het gezegd dat haar vreugde grote sprongen maakte bij het horen over en het zien van ons lief hummeltje. Eens zoveel omdat vorig jaar, enkele weken voor we trouwden, het verdict voor de tweede keer erg hard was. Operatie, chemo, bestralingen. En moeke worden zat er toen ook niet zo meteen in, getuige het bestaan van deze blog. De strijd werd heel moedig gestreden en stilaan kon moeke gelukkig ook weer meer. Kleine dingen, maar oh zo groot. Wandelen, met zus op stap, genieten, huishouden. En plannen maken. Met hummelke. Speeltuinen, waterparken, pretparken, dierentuinen. De vreugde schitterende uit haar ogen. Tot het verdict voor de derde keer heel hard was ... Hou vol, lieve moeke. 

Intussen redelijk goed nieuws. Van alle scenario's die er konden zijn, toch het beste. Operatie en misschien chemo. Maar vooral, moeke ziet het zitten. Oef.