vrijdag 27 mei 2011

leeggeprikt

Ik werd leeggeprikt vandaag. Door de acupuncturist. Een anti-stress-sessie was het. De  eerste keer dat ik écht iets voelde terwijl ik daar lag. Armen zwaar, benen zwaar, ogen verplicht om dicht te vallen. Zowaar ontspannen. Voel ik me dan nu ook helemaal anders? Niet echt nee, maar het deed toch deugd na zo'n week waarin ik nauwelijks blijf wist met mezelf. Ik wil iéts weten!  Elke vezel in mijn lijf wil iets weten. Onwetendheid giert door mijn aderen. Is er een soort ouderschap voor ons weggelegd? Zal het ooit? En te weten dat geduld nooit mijn grootste deugd was. Het zal mijn drager moeten worden. Kunnen naalden dat in je lijf krijgen?

2 opmerkingen:

  1. We kunnen samen geduldig leren zijn. Ik was dat ook niet. Een paar jaar les in BUSO en heel deze sh*t hebben me geleerd dat het niet altijd zo vlot gaat als je wil. Helaas.

    Van acupunctuur ga ik gillen. 't Idee alleen al van al die naalden in mijn lijf. Brrrrrrr. Eén keer gedaan en 'k vond het vre-se-lijk :-(

    Hopelijk heb jij er wel iets aan!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Amai, zoveel naalden in je lijf. Heb ik nog niet voorgehad bij accu, en ook niet het gevolg zoals jij het beschrijft (armen, benen, ogen).

    Ontspanning vind ik daar wel, hopelijk jij ook. Een opleiding rond het ontwikkelen van geduld heb ik nog niet gevonden. Gat in de markt!

    Tober

    BeantwoordenVerwijderen