Wij hebben een heel groot voorrecht. Wij mogen de band zien groeien tussen twee broertjes, die nooit samen werden opgevoed. Twee broertjes die elkaar leerden kennen toen ze elk al onder de vleugels woonden van hun pleeggezinnen. Wij mogen zien hoe ze elkaar toch lijken te herkennen. Als ze elkaar aankijken, blijft hun blik even hangen. Alsof ze een stukje van zichzelf zien (en dat doen ze ook). Twee broertjes die verbonden blijven door hun lieve mama (en papa, een beetje meer op de achtergrond) en door de pleeggezinnen die elkaar regelmatig zien. Wij, met hummeltje, en zij met een groot gezin en het broertje van ons mopsje. Twee broertjes. Zo gewoon, maar voor ons en vooral voor hen, zoveel meer dan dat.
Mooi!
BeantwoordenVerwijderenGoh, wat een bijzonder verhaal heb je, ik heb even teruggelezen naar vorig jaar en het begin van dit avontuur, slik, prachtig :) En wat bijzonder dat er dus een echt broertje is van dit hummeltje. Mooie ontwikkelingen bovenop ongetwijfeld verdrietige en moeilijke verhalen.
BeantwoordenVerwijderenDank je wel! Wat fijn om te lezen!
BeantwoordenVerwijderen