Lichtjes

Ik geniet van de sfeer die niet op foto's kan vastgelegd worden. Of toch niet door mezelf. En niet met een fototoestel waarvoor ik nog niet de moeite deed het eens deftig te leren kennen. Maar daar gaat het ook niet om. Het gaat om de vlammetjes die dansen. Om de kerstcrackers die ik nog mocht maken. Om de pakjes onder de boom. Of vooral het uitzoeken en inpakken ervan. Om de foto van Hummeltje, zo vol guitigheid dat je niet anders kan dan glimlachen als je hem ziet. Met dank aan de fotograaf en vriend.  (Ik wil de foto graag delen, maar dat kan niet). Het gaat ook om nieuwe muziek die ik leerde kennen, en die me katapulteert naar kerstmis en de sfeer die ik niet beschreven krijg. (http://www.youtube.com/watch?v=XnQE8Z3vJ_4).   Het gaat om de fijne dagen die ik deel met manlief en Hummeltje. Om zijn fratsen en prachtige uitspraken. Nu ja, ik geniet. Misschien in het kwadraat,  omdat ik bang ben van de dagen die erna komen. Het niets meer kunnen. Het passief moeten toekijken. Maar ach, dat is nu nog niet. Nu zijn er lichtjes.