Kiekeboe

Hier ben ikzelf weer. Nog even vanuit de ziekenhuiskamer, maar wel met een gezonde tint en met de eerste wandeling in de benen. 

Ik zal een van de komende dagen de eerste 2014-lucht kunnen inademen. Met een diepe zucht, een brede glimlach en veel hoop. Het ontwaken in een nieuw jaar voelt nog een beetje vreemd aan. Het feestgedruis is volledig aan me voorbij gegaan. Maar niet getreurd, dat halen we in. Eerst thuiskomen bij mijn lieve mannen. Geniéten van thuis. En dan, stilaan terug aan de slag gaan met wat achterstallig knutselwerk. Het huis verder afwerken. De slapeloze nachten in het ziekenhuis heb ik gevuld met inrichtingsplannen. (En die moeten er dan snel komen - zo ben ik). We hebben rekken besteld voor in de gang. (om schoenen, sjaals, mutsen, tassen van de dag snel achter te kunnen laten - een mens is fundamenteel lui zei iemand me ooit, en ik kan voor mezelf beamen). We kochten een ikeakast met prachtige pootjes onder (pootjes van http://www.prettypegs.com/, die je kast een hele nieuwe look geven). Ik wil er nog deurknopjes voor bestellen. Ik plan een paar aanpassingen in de keuken. En dan hoop ik eens een uitgebreid fotoverslag te kunnen maken.

Maar niet voor ik uitgebreid mijn mannen in de armen heb gesloten. Lucht heb ingesnoven. Mijn eigen dorp heb gadegeslaan. Thuis zijn.