Veel kopjes thee

Er zijn zo van die dagen die beginnen met hoofdpijn en een slaapkop. En weinig goesting , die dan nog verdrinkt in je eerste kopje thee. Een tweede, en derde, en vierde kopje in gezelschap - dat smaakt al beter. Woordenstromen vullen de kamer. Zin en onzin. Op het randje van teveel misschien, maar de hoofdpijn ebt weg. En net als je eindelijk iets in handen wil nemen, word je verrast met een volgend koffiebezoek. En je vindt het niet erg. Meer nog, ongezien is er wat energie je lichaam binnengedrongen. Er komt dan toch een maaltijd op tafel - en nog lekker ook.  En het bezoekje aan de tante van manlief - voor het eerst in het bejaardentehuis - geeft bijkomende warmte. Hopelijk vooral aan haar.  Manlief komt vroeger thuis dan verwacht en het avondeten knabbelt gezellig. Dat de zon nauwelijks scheen, heb je niet gemerkt, want herfstdagen kunnen toch zo gezellig zijn, met de juiste mensen rond je. 
Zo'n dagen verdwijnen nog te vaak tussen de nood aan zinvol zijn.