maandag 22 april 2013

Zonnig

Zon in de tuin en zon in mijn hoofd. Het is weer even lente! Dit weekend zijn we voor het eerst weer samen erop uit getrokken. Bestemming: het pleeggezin van het broertje van ons Hummeltje. Omdat het voor mij nu wat te druk is om mama op te vangen, hebben we besloten om af en toe de bezoeken gezamenlijk te organiseren bij het pleeggezin van broertje. Ik kon lekker rustig op een stoel genieten van de broertjes en de andere bengels. Puur ontspannen, genieten en verwonderd zijn over de gelijkenissen van de twee jongens in zijn en doen. Ik maakte veel tussenstops in het kleine kamertje, dat wel,  in de hoop dat mijn darmen eindelijk resultaten zouden afleveren, maar de nadruk lag gelukkig op de rest. Met dank aan de lieve zorgen van het andere pleeggezin. 
En er was meer pleegzorg dit weekend. Zondag namen we deel aan het kriebelfeest van de pleegdienst. Een gezinsuitstap met een wandeling, bezoek aan de speeltuin en een barbecue als afsluiter. Tegen alle verwachtingen in heb ik volgehouden, al was het aan het einde wat moeilijker. Ook de confrontatie vond ik even groot. Omdat ik al vreesde dat de wandeling te vermoeiend zou zijn, had ik de oude rolstoel van manlief meegenomen. En dat bleek nodig. Een heel vreemde ervaring, als je gewoon bet om zelf de 'duwer' te zijn. Maar ach, daar ga ik niet om treuren. Ik heb gelééééééfd! Genoten!
Voor Hummeltje leek het even wat moeilijker. Er kwamen veel traantjes, en hij slaapt slecht 's nachts. Maar eindelijk kon hij ook zéggen wat er zo moeilijk was. Ik kan hem niet oppakken, en dat mist hij. We hebben samen gezocht naar alternatieven, en die hebben we gevonden. Ik heb het gevoel dat hij nu ook terug wat meer knuffels bij me komt zoeken. En ik hanteer nu de stelling: knuffelen kan je nooit te veel! Zo heerlijk ...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten