donderdag 12 december 2013

Kerst anders?

Het wordt misschien een vreemde kerst dit jaar. Eentje in het ziekenhuis.  Maar beter één kerst daar en vele daarna thuis, toch? Ik zei het stoer toen ik bij de prof zat. De traantjes kwamen toen ik de deur achter me dicht trok, en dacht aan hoe manlief, Hummeltje en ik anders de gezelligheid zouden opzoeken thuis en in menig winkelstraat. Maar goed, ik zal me wapenen met leuke muziek en kerst op tv. Misschien nog een boek waarin ik kan wegkruipen. Als ik dat al zal kunnen, want de vorige operatie indachtig, ben ik niet zo geweldig actief nadien. Ik vrees trouwens dat het erger is voor de thuisblijvers. Niet dat ik zo geweldig ben (dat wil ik niet gezegd hebben), maar het lijkt me toch leger hier. En stiller, mezelf kennende. Maar ik weet zeker dat wij ons hier weer doorslaan. En dat er toch kerstsfeer zal zijn, hier en in het ziekenhuis. En voor het geval ik het in alle hetse zou vergeten, wens ik iedereen nu al sfeervolle kerstdagen!

4 opmerkingen:

  1. Gatver, Swiet. Kan het me zo voorstellen dat dat nieuws er even op ingehakt heeft. Niemand ligt graag in het ziekenhuis en al helemaal niet met Kerstmis.

    Ik weet niet in welk ziekenhuis jij ligt, maar een vriendin van mij is ooit in allerijl geopereerd 2 dagen voor Kerst en ze moest 5 dagen in het ziekenhuis liggen. We hebben met een aantal vrienden een kleine menu in elkaar gebokst en meegegeven aan haar man en ook haar kamer wat versierd op dag 1. De man is samen met hun baby tot 22u30 in het ziekenhuis gebleven en ze hebben samen toch een fijne kerst gehad... Ik wens je in elk geval een warme Kerst toe, op welke manier dan ook. Knuffel!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Mooi hoe je zorg vooral uitgaat naar de thuisblijvers. En hoe nadenkt hoe je kerst dan wel kunt invullen. Hoe optimistisch je opnieuw klinkt.
    Ik wens jullie een fijne, warme en gezellige periode toe. En beterschap!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Oh, lieverd! Het doet me zo denken aan alle kersten die ik in het ziekenhuis doorbracht, in dat kleine wachtkamertje waar manlief 'sliep' tijdens zijn wacht, in opleiding om even goed te worden als jouw superprof. Iets waar hij nooit in geslaagd is mr toch, op zich vond ikhet niet zooo erg nadat ik blik op oneindig had gezet en niet had gekeken nr wat er 'normaal' wordt gedaan op kerst (familie etc..). ik keek nr melige tv-programma's en studeerde wat om de tijd te doden en dwaalde wat rond nr de drankautomaat en terug. Later zat ik zelf in het kinderziekenhuis te werken met kerst, en o wat vond ik die sfeer in het ziekenhuis speciaal! Niet zoals thuis mr eens dat van me afgezet voelde ik plots een speciale band met de vpk en andere hulpverleners die daar zaten. De. Kerstvibe. Vanaf dan waren die mensen mijn Kerstvrienden. niet op facebook, wel 'in real life'... en zeg nu eerlijk, toch veeel waardevoller, niet?

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank je, liezebies! Ik probeer me inderdaad een speciale sfeer voor te stellen. Tijdens mijn vorige opnames begon ik me ook best 'thuis' te voelen. Alleen na de laatste operatie was dat moeilijk, omdat ik me zo ellendig voelde. Hopelijk lukt het me nu. Ik ga alvast wat versiering verzamelen om mijn kamer aan te kleden. En manlief maakt een i-pod met leuke muziek voor me klaar. Heerlijk toch!

      Verwijderen