In ons huis is er veel bereikbaar. Elektriciteit, lichtknopjes, bedieningsknoppen voor de automatische deuren en poorten - alles staat op 'rolstoelhoogte', en dus ook op kinderhoogte. Hoe hard de handjes van Hummeltje ook kriebelen; hij moet er (in principe) afblijven. Maar elektriciteit is zijn ding. En zeg nu zelf, een elektrisch verstelbaar bed en een relaxzetel, beter speelgoed bestaat er toch niet? Ware het niet dat paps geen kant meer op kan, wanneer die dingen het begeven. De kabel van de relaxzetel loopt zichtbaar in onze salon, dus meer dan eens weigert het ding dienst - na tussenkomst van kinderhandjes, nemen wij aan. Daarom doopten we Hummeltje vandaag om tot elektriciteitsbaas. Kind en Gezin zou ons als ouders regelrecht naar de vuilbak verwijzen, maar goed, ik heb nog nooit echt naar hen geluisterd. En ook nu werkt ons plan (voorlopig) prima. Hummeltje moet er namelijk voor zorgen dat de kabel van de relaxzetel veilig onder de sofa blijft liggen en niemand - nee, ook hij niet - eraan komt. Hij vertaalde meteen als 'ik zal het goede voorbeeld geven'. En een baas slaapt blijkbaar ook niet met tut, ah nee. Die tut bleef dus vanavond in de living liggen. Voilá!
Hihi, hier ook nooit echt geluisterd naar Kind en Gezin.
BeantwoordenVerwijderenGeweldig dat zo de tut beneden bleef :)