Herrezen

Ik ben herrezen. Het moet ergens zaterdagochtend gebeurd zijn. Met dank aan de dokter van wacht, die niet van wacht bleek te zijn, maar wel Manlief deskundig te woord heeft gestaan. Hij legde het verschil uit tussen - vergeef me de beschrijvende uitdrukkingen - gewone diarree en overloopdiarree. Het lijkt op elkaar, maar vergt een totaal andere aanpak. Het laatste wordt namelijk vreemd genoeg veroorzaakt door een strop in de darm (wanneer hebben we dat nog gehoord?), maar geeft de gekende krampen, en af en toe, euh, ontladingen. Mijn vreugde om het mogen laten van de laxerende zoutwatertjes was dus van korte duur, en ik mag mij weer drie maal per dag mentaal opladen om het goedje naar binnen te werken. Maar ... het heeft geholpen! Ik ben er niet vanaf, ook niet van de krampen, maar ik kan wél terug eten. En hoe? Een tiental aperitiefhapjes, twee borden (waar ik fier op was, maar kom, ik ga niet overdrijven - kleuterbordjes) pastabuffet en een toefje tiramisu gingen genadeloos achter de kiezen. Na de boterhammen van de middag en ochtend, wel te verstaan. En eten geeft energie. Ik heb, zonder ook maar één dip, het communiefeest van neefje lief kunnen bijwonen tot 22 uur 's avonds.

Ik mag jullie trouwens dit niet onthouden: een boekje dat neefje lief maakte voor mij. Wat fantastisch lief en attent van hem! Net als de andere neefjes die steeds rechtstreeks aan me durven vragen hoe het met me gaat. De jeugd van tegenwoordig rules!

een ideaal vakantiedagboek, vind je niet?

en dit had neefje lief op de achterkant gemaakt. Is hij geen schat?

De gevreesde weerslag vandaag bleef trouwens ook nog eens uit. Gevolg: heerlijke ochtend in de plaatselijke speeltuin, die een schot in de roos voor Hummeltje blijkt te zijn. Hij heeft zich fantastisch kunnen uitleven, zonder uit het zicht te verdwijnen of op een of andere veel te hoge toren verzeild ter geraken. Heerlijk! En als kers op de taart zijn vandaag de concrete voorbereidingen voor onze vakantie van start gegaan. Afspraak met midden-Frankrijk einde volgende week. Eerst nog een chemootje gaan halen. Maar ach ... 

La douce France, j'arrive!

Ter voorbereiding heb ik nog even een lange short omgetoverd voor Hummeltje. Het zou moeten ogen zoals de korte sponsen shortjes waar we zelf nog ooit in rondliepen.