Kamer twee

Ik ben weer aangekomen in mijn tweede kamer. Foto van manlief en hummeltje staat op de vensterbank. Mijn groene kringloopdekentje ligt op mijn bed.  Doos koekjes en water staan op mijn kastje. Er ligt goede en minder goede lectuur naast me. De tv staat op de domste posten, en mijn laptop ligt op mijn schoot. Ik zou me bijna thuis voelen, ware het niet dat een iets minder aangename huisgenote naast me ligt. Het kan er natuurlijk aan liggen dat ze erg ziek is, ik mag niet te snel oordelen. Wellicht ben ik morgen niet veel aangenamer dan mevrouw nu. Beslissi ngen gaan nu niet verder dan in bed of in de zetel zitten, nog even snurfen op tinternet of tv kijken. Goede of minder goede lectuur lezen. Me nu al omkleden en 'bedklaar' maken, of toch maar een gewoon ritme proberen aan te houden en dat bewaren als laatavondactiviteit. Niet bijzonder spannend dus. Dat houden we voor morgen. Afspraak met operatiekamer voor interarteriële chemo om 11 uur. Afspraak terug op de kamer in de late namiddag. Net als de afspraak met de dermatologe, die me hopelijk kan vertellen dat de zalfjes en pilletjes beter kunnen dan ze tot nu toe tonen. Gelukkig is hier geen spiegel in de nabije omgeving. 

Ik probeer alle mogelijke gedachten die vandaag de revue passeerden, te bannen. Ik zag gisterenavond voor het eerst kale plekjes op mijn hoofd. Niet zoveel, en niet zo uitgesproken, maar wel aanwezig. En voldoende om nachtelijke hersenactiviteit te induceren. Ik ben dus redelijk moe en best wel angstig. En wat verdrietig ook. Het lijkt erop of eronder voor mijn haardos de komende weken. Ik heb alvast een selectie gemaakt van sjaaltjes en mutsen die me aanstaan, maar voor één keer hoop ik dat dat arbeid voor niets is geweest. Hopen jullie mee? Ik ga intussen het wegdroomtijdschrift 'Flow' ter hand nemen. Het belooft een bloemrijk tijdschrift te zijn, vol romantiek. Ik ben benieuwd...