woensdag 29 mei 2013

Tout à Thou

Hier zit ik dan, in het dorpje Thou, Pays de la Loire, Frankrijk. Even in rust mijn blog bijwerken, met zicht op het buurhuisje op het domein. Theetje bij de hand, vers geplukte bloemen naast me op de tafel. 




Een koppige zon maakt brandhout van de onheilspellende wolken op de weervoorspeller. Een klein buitje nu en dan nemen we er graag bij. Een schilderachtige wolkenpracht ook. Het is hier heerlijk vertoeven. 'Ons' huisje doet mijn droom herleven om ooit zelf een oud Frans boerderijtje op te knappen. We logeren in een gezellig oud en redelijk authentiek huisje, al zou ik het anders inrichten. Blij dus dat ik mijn woonboekjes en websites bij de hand heb, om op rustmomenten in mijn droom te kunnen wegkruipen. Intussen maakt mijn fantasie ook onze bovenverdieping af. 
De dagen voor de vakantie leek het even mis te gaan. Hummeltje had gigantische kuren, en even zag ik de trip helemaal niet zitten. Maar wat kan een vakantie deugd doen voor een mini-mensje. Even lekker veel tijd en aandacht. Buiten spelen bijna à volonté. Snoepjes en koekjes en ijsjes, net iets meer dan thuis. Nieuw speelgoedje in de hand (oké, dit is een beetje omkoperij van onzentwege) en verder gewoon zijn eigen onophoudelijke lach en deugnietenogen. En voldoende slaap, samen met mams en paps op de kamer. Wat wenst een bijna driejarige nog meer? En wat wensen wij nog meer? Niets. Nu ja, eerlijk, een betere gezondheid, dat mag wel. Gisteren kon ik het niet uit mijn gedachten bannen. Dat de trip naar Bourges in een rolstoel moest, zal daar wel wat mee te maken hebben. Dat ik de dokters verdenk mij een dubbele dosis versterkend eiwit te hebben toegediend, ook. Of is het toeval dat mijn ellebogen open beginnen te springen van de kloven, en op mijn gezicht de rode vlekken weer weelderiger tieren? Maar ach. Voor alles is een oplossing, ook in Franse apotheken.


Nu, genieten neemt gelukkig een ruime voorsprong op donkerdere gedachten. Ik krijg dan ook alle ruimte om te verpozen, met dank aan manlief en onze vriendin/nanny/kookmama/babysit, maar vooral fantastische reisgezellin. 
Ik zou nog zoveel kunnen schrijven, maar ik ga het niet doen. Ik ga mee naar buiten. Genieten van de lucht, de zon, en dadelijk als hij wakker is, van Hummeltje. Van hoe hij sinds vanmorgen in volle vaart met zijn loopfiets op pad kan. En van hoe hij met zijn bulldozer de grond omploegt. En hoe hij op zoek gaat naar 'a amanders' (lees 'salamanders'), omdat hij er gisteren toevallig een zag wegfloepen van onder een steen. Voor goede foto's gaat het internet hier net te traag en mis ik een RAW-converter en een man die (terecht) zin heeft om zich daarmee bezig te houden. (ik beken, ik loop achter...). Meer foto's en échte sfeerbeelden zijn voor later ...






2 opmerkingen:

  1. Geniet Geniet Geniet en breng de zon mee naar dit natte en kouwe Belgenland als je wil ;-)

    xxx I

    BeantwoordenVerwijderen